Güven

Güven ve şüphe, ikisi kardeş duygular olsa gerek,Eğer birbirleriyle bağlantıları olmasaydı bu kadar birbirlerini beslerler miydi..Sonsuz güvenin bir kenerında,ona faltaşı gibi açık gözlerle ilişmiş mutlaka bir şüphe ve bityeniği olmalı mı acaba..Bebeklerin cici elbiselerinin görünmeyen biryerlerine iliştirilen mavi boncuklarda bu şüpheden orada duruyor olsa gerek..Veya devasa arabaların önüne arkasına renkli kağıtlarla yazılan göze sokarcasına orda duran -maşallah-lar..
Hayatımızın biryerlerine ilişmiş mavi boncuklarımız ve görünmeyen tılsımlarımız olmalı galiba..
Bu hayata, hayatın getirdiklerine, bizim hayata gatirdiklerimize fazla da güvenmemek lazım..